Eén van de voordelen van de Corona-crisis is dat we meer tijd in en om het huis besteden. Om op te ruimen, te klussen of schoon te maken. Bij het opruimen van m’n tech-kastje kwam ik iets te veel Apple Duckhead Euro Plug Adapters tegen, of hoe die dingen ook genoemd worden.

Wat hiermee te doen? Ik was van plan om ze naar het recycling-station te brengen. Maar ze keken me zo lief aan, ik kon het niet over m’n hart verkrijgen. Ik vond het net kleine robotjes. En besloot dat dát precies was wat ze zouden worden. Het enige dat ze nodig hadden was een paar mooie schoenen.

Ik begon met het opnemen van de maten van de adapter.

De volgende stap was het starten van Altair Inspire Studio. Deze software heeft een Sketch-functie aan boord voor het parametrisch tekenen van dit soort vormen. Het beschikt ook over een unieke tool, PolyNURBs geheten, om polygoon-modellen te tekenen en te bewerken met NURBS-precisie. Dit was precies wat ik nodig had om de schoenen te tekenen.

Ik startte een nieuwe Sketch en bracht de geometrie in Altair Inspire Studio.

Ik tekende de adapter eenvoudig door de Sketches als basis te nemen en deze te combineren met solid objecten, booleaanse bewerkingen en hier en daar een afronding. Het kostte me ongeveer een uur om de adapter te modelleren.

Ik had nu de basis om de schoenen te modelleren. Ik begon met het tekenen van een PolyNURB blok om de benen heen en kneedde de vorm. Ik extrudeerde vlakken, plaatste extra zijden en verplaatste de vormdelen door te werken met de knooppunten, zijden en vlakken van de PolyNURB vorm.

Zoals je kunt zien is de polygoon-vorm niets speciaals en eenvoudig te doorgronden en te wijzigen. Altair Inspire Studio gebruikt SubD om de polygonen direct en volledig automatisch om te zetten in supergladde NURBS geometrie (G2). Bovendien kan zo’n PolyNURB vorm ongehinderd gecombineerd worden met andere NURBS geometrie. Hierdoor kon ik de metalen ‘benen’ van de adapter direct van de schoenen aftrekken en ontstond een gat in de schoen waar de adapter perfect in paste.

De basisvorm is nog steeds aanpasbaar.

De schoenen zijn klaar. Met de ingebouwde Thea Render functie in Altair Inspire Studio maakte ik snel een fotorender om te zien hoe de schoenen er werkelijk uit zouden komen te zien.

En in z’n geheel:

Ik was tevreden. De volgende stap was het omzetten van de schoenen in een mesh om deze als STL te kunnen exporteren naar de 3D printer software. Ook dit is direct in Altair Inspire Studio gedaan zodat de link met de originele geometrie behouden bleef voor snelle toekomstige wijzigingen.

in Ultimaker Cura heb ik de laagdikte ingesteld op 0,1 mm. Dit zorgt voor voldoende detail in de kleine objecten en beperkt het ‘trapeffect’ op de bijna horizontale bovenvlakken tot een minimum.

Het printen duurde zo’n 26 minuten. Na het wegbreken van de zogenaamde ‘brim’ (om de prints stevig op het platform te houden gedurende het printen) was het tijd voor de eerste pasronde.

Het bleek dat de gaten erg nauw waren maar dit kon geen kwaad en zorgde juist voor een strakke pasvorm.

Wel had de robot de neiging om iets naar achteren te kantelen. Ik besloot terug te gaan in Altair Inspire Studio en de zool van de schoenen 1º naar voren te kantelen. Ook heb ik de hiel iets aangepast zodat deze meer naar achteren stak.

Dit is precies waar de kracht van Altair Inspire Studio ligt. Het is zo eenvoudig om de bronobjecten op te zoeken in de Construction History en deze in realtime te wijzigen. De gespiegelde kopie, de mesh-versie, alles werd automatisch aangepast.

In een designproces is dat van levensbelang, zeker in combinatie met 3D printing. Een ontwerp is zelden in één keer goed en de ontwerpsoftware moet dus de gelegenheid bieden voor snelle en makkelijke wijzigingen. Altair Inspire Studio biedt precies dat.

Na nogmaals 26 minuten printen was de Adapter Robot geboren:

Download

Als je de STL en STEP bestanden wilt downloaden, klik dan hier.

Veel plezier!

Orlando Sardaro - Design8 bv